Het verhaal in één oogopslag
- C. Ray werd in maart 2018 vrijgelaten uit de gevangenis na meer dan drie en een half jaar gevangenisstraf voor de misdaad.
- Zondag, iets meer dan vijf jaar later, behaalde ze haar tweede diploma na de gevangenis: een master in sociaal werk na haar afstuderen in 2022.
- Hij zal beginnen met fulltime casemanagement en pleitbezorging voor openbaar beleid bij ARCH.
COLUMBUS (WCMH) – C. Ray kreeg donderdagavond op vrijdagochtend ongeveer vijf uur bedrust.
Van de laatste hand leggen aan de voorbereidingen voor haar masteropleiding tot het ontmoeten van een gedetineerde vrouw wiens moeder dezelfde ochtend stierf tot een avonddienst als ober in een kaasfabriek aan de andere kant van de stad, er waren de afgelopen week maar weinig gaten in haar Google-agenda.
Ze probeerde nog steeds op tijd te komen om haar afstudeerhoed te versieren voor de weekendfestiviteiten – misschien, zei ze, met een paar foto’s van een vriend. ‘Zodat ze met me mee konden lopen,’ zei Ray.
Een paar jaar geleden was het nog niet zo druk. Een paar jaar geleden had ze meer tijd voor – en voor – zichzelf.
“Ik was zo’n goede versie van mezelf toen ik in de gevangenis zat,” zei Ray. “Ik zou mijn koffie drinken. Ik zou gaan sporten. Ik zou het leven leiden dat ik nu zou willen leven, als ik er tijd voor had. Het is een tweesnijdend zwaard.”
Ray werd in maart 2018 vrijgelaten uit de gevangenis na meer dan drie en een half jaar gevangenisstraf voor de misdaad. Ze diende tijd bij de Ohio Reformatory for Women in Marysville en de Dayton Correctional Institution.
Op zondag, iets meer dan vijf jaar later, behaalde ze haar tweede diploma na de gevangenis: een masterdiploma in sociaal werk na haar afstuderen in 2022. Het was een van de meer dan 12.000 diploma’s en certificaten die in het weekend werden uitgereikt, volgens de Ohio State University Woordvoerder. Bijna 400 studenten behaalden de titel Master of Social Work.
“Gevangenis is kut. Dat doet het,” zei Ray. “Maar als ik terugkijk en aan de gevangenis denk, vond ik het geweldig – en ik hield er niet van vanwege het gewelddadige systeem dat het was. Maar ik hield ervan om wat ik desondanks werd, de gemeenschap die ik kon ontwikkelen. Ik hield van de persoon die ik had kunnen worden.”
De 33-jarige, die oorspronkelijk uit Franklinton komt, woont met haar moeder in Grove City; haar vrouw, Cassie, en hun corgi chihuahua-mix, Fifi.
Ze studeerde in 2008 af aan de Columbus School for Girls met collegegeld en was op weg naar Ohio University. Maar de zomer voor haar junior jaar, zei ze, merkte ze dat ze drugs probeerde en rondhing met een ‘kliek’ in de buurt van het huis dat ze niet wilde verlaten – dus deed ze het niet.
Ray schreef zich in plaats daarvan in aan het Columbus State Community College en op 18-jarige leeftijd werd ze ook veroordeeld voor haar eerste misdaad.
Hoewel het doel was om uiteindelijk een bachelordiploma te behalen aan de staat Ohio, trok ze zich, toen haar drugsverslaving erger werd, helemaal terug van school. In 2015 kreeg ze te maken met een gevangenisstraf van meerdere jaren op basis van een tweede misdrijf.
Maar haar gevangenschap voedde haar vuur.
“Een vrouw is een sterke kracht”, zegt Mary Thomas, een professor in de staat Ohio en directeur van het Ohio Prison Education Exchange Project, dat pleit voor gemakkelijkere toegang tot hoger onderwijs voor gedetineerde studenten en lessen aanbiedt in correctionele faciliteiten.
Ray raakte voor het eerst betrokken bij terugkeerprogramma’s – of programma’s die individuen helpen om na opsluiting weer in de gemeenschap te komen – lokaal nadat ze was vrijgelaten. Naast dat hij in de adviesraad van OPEEP zit, werkt hij samen met Vereniging van terugkerende kunstenaars, Genezing van gebroken kringenEn ARCH terugkeer.
“Ze was een zeer succesvolle OSU-student,” zei Thomas. “Het is niet genoeg om een goede student te zijn. Rond die student moet je een heel ecosysteem bouwen.”
Navigeren in het hoger onderwijs als een voorheen gedetineerde persoon kwam met zijn eigen reeks obstakels.
“Ik ben op het juiste speelveld om een strafblad te kunnen hebben”, zei Ray.
Maar haar stageprogramma’s werden een tijdje geweigerd, alleen om erachter te komen over verkeerde documentatie in het systeem waardoor het leek alsof ze nog steeds een proeftijd had. Een half dozijn van haar goede vrienden zijn de afgelopen jaren overleden, hetzij door verslaving of door geweld, en ze zei dat ze soms “overlevende schuld” voelt voor degenen die nog in de gevangenis zitten.
Met zijn masterdiploma in de achteruitkijkspiegel, zal hij fulltime aan de slag gaan met het beheren van zaken en het bepleiten van openbaar beleid bij ARCH.
“Ik zou dit gratis doen,” zei ze. “Het betekent veel voor me en er is altijd zoveel te doen – het is alsof er nooit genoeg van is.”
In de komende weken zal ze ook de reis van een half uur naar Marysville maken om een advocacy-klas te geven in de Ohio Correctional Facility for Women.
Copyright 2023 Nexstar Media Inc. Alle rechten voorbehouden. Dit materiaal mag niet worden gepubliceerd, uitgezonden, gekopieerd of herverdeeld.
[colabot3]